ريشه چون و چراهاي دوران کودکي
دانشمندان ميگويند سوالات بيپايان کودکان به قصد کلافه کردن والدين مطرح نميشود. برعکس، اين پرسوجوي کودکانه تلاشي هوشمندانه است براي دست يافتن به حقيقت. کودکان نوپا به برخي از پاسخها (در مقايسه با پاسخهاي ديگر) واکنش بهتري نشان ميدهند.
يافتههاي جديد، که بر اساس يک بررسي دو قسمتي شامل کودکان بين 2 تا 5 ساله ميشد، نشان ميدهد که کودکان بيش از آنچه تصور ميشود، در کشف حقايق اشيا، فعال هستند. سرپرست اين پژوهش، براندي فريزر از دانشگاه ميشيگان در اينباره ميگويد: «حتي از سنين بسيار پايين هنگامي که کودکان شروع به پرسيدن «چگونه و چرا» ميکنند، آنها اين کار را به قصد به دست آوردن توضيحي در مورد چيزها انجام ميدهند.»
اين پژوهشگران معتقدند کودکان، هنگامي که توضيحاتي به آنها داده ميشود، به جستوجوي بيشتر ميپردازند. فريزر ميگويد: «کودکان در آموزش درباره جهان اطرافشان نسبت به آنچه ما تصور ميکردهايم، نقشي بسيار فعالتر دارند.»
پرچانگي کنجکاوانه
نتايج نشان داد که کودکان بعد از جوابهاي سربالا (نسبت به پاسخهاي واقعي) دو برابر بيشتر احتمال دارد که سوالشان را دوباره بپرسند و هنگامي که توضيحي واقعي به کودکان داده ميشد، که در اين تحقيق در 37 درصد موارد انجام شده بود، نسبت به مواردي که پاسخي غيرتوضيحي و سربالا به کودک داده شده بود، چهار برابر احتمال بيشتري وجود داشت که کودک، در پيگيري بعدي همان پاسخ را به همين سوال بدهد. نتايج مقدماتي به دست آمده از يک بررسي ديگر به وسيله فريزر و همکارانش، نيز نشان ميدهد که وضعيتي هم وجود دارد که در پاسخي که به کودک داده ميشود، اطلاعاتي بيش از حدي وجود دارد. او ميگويد: «به نظر ميرسد که يک حد مطلوب از لحاظ ميزان جزيياتي که در پاسخ به سوال او ارايه ميشود وجود دارد که کودک به آن علاقه نشان ميدهد.»
موارد عجيب و غريب
بزرگسالاني که هرکدام از اين موارد را به کودکان نشان ميدادند، هم پاسخهاي توضيحي معين و هم جوابهاي غيرتوضيحي و سربالا به آنها ميدادند. همانطور که انتظار ميرفت، کودکان در مورد سناريوي «ريختن آب پرتقال روي غلات صبحانه» سوال کردند: «چرا اين کار را کرد؟» بزرگسالان بعد يا اين توضيح را ارايه دادند که: «او فکر ميکرد که درون ظرف شير است» يا اين پاسخ غيرتوضيحي که: «من دوست دارم روي غلاتم شير بريزم.» پژوهشگران دريافتند که تفاوتهاي قابلتوجهي ميان انواع واکنشهاي کودکان به پاسخهاي توضيحي و پاسخهاي غيرتوضيحي وجود دارد. در 30 درصد موارد کودکان با گرفتن توضيح حقيقت موافقت ميکردند و سر تکان ميدادند يا ميگفتند: «آهان». در مقايسه با اينها 13 درصد موافقت کودکان در هنگامي بود که پاسخ غيرتوضيحي داده ميشد. اين يافتههاي جديد، در شماره نوامبر/دسامبر ژورنال «رشد کودک» منتشر شده است.