واسطه زخم يا جراحت‏يا دملى كه در بدن او است، لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد.
دوم: آنكه بدن يا لباس او به مقدار كمتر از درهم كه تقريبا به اندازه يك اشرفى مى‏‌شود، به خون آلوده باشد.
سوم: آنكه ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند. و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است: اول: آنكه لباسهاى كوچك او مانند جوراب و عرقچين نجس باشد. دوم: آنكه لباس زنى كه پرستار بچه است، نجس شده باشد. [1]
همانطور که در قسمت سوم از استثنائات آمده است، پرستار بچه هم می تواند درصورت ناچاری نماز با لباس نجس این حکم مربوط به مادر بچه است یا کلیه پرستاران بچه ها؟

پرسش :

آیا حکم معفو بودن نجاست لباس پرستار بچه، فقط اختصاص به مادر بچه دارد؟

پاسخ :

این حکم مختص به مادر بچه نیست، لذا هر زنی که پرستارى بچّه را بر عهده بگیرد شامل او می گردد. [2]

پرسش:

زنی که بخاطر پرستاری بچه، لباس او نجس می گردد برای نماز چه وظیفه ای دارد؟

پاسخ :

زنی که پرستار بچه است هرگاه بتواند با وسایلی (مثلا با پوشکهای معمولی) جلو سرایت نجاست بچه را بگیرد باید چنین کند و یا اگر لباسهای متعدد دارد باید از لباس پاک استفاده کند و نیز بدن را تطهیر کند. البته در مورد لباس، اگر تنها یک لباس دارد باید برای نماز تطهیر کند و اگر به آسانی نتواند، چنانچه در شبانه روز یک مرتبه لباس خود را بشوید می تواند با آن نماز بخواند، هرچند لباس او با بول بچه نجس شود. [3]

پی‌نوشت:
1). آیت الله خامنه‌ای، مواردى كه لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد.
2). آیت الله مکارم شیرازی، استفتائات، موارد جواز نماز با لباس نجس، عدم فرق حکم پرستار بچه بین مادر بچه و زن دیگر. (کد مطلب: 254637)
3). همان، تکلیف پرستار بچه در مورد نجاست لباس. (کد مطلب: 254638)

---

منبع : رهروان ولایت