نوحه حضرت سیدالشهدا علیه السلام

مستزاد

ای به میدانِ وفا از دل و جان کرده نثار - سر و تن در رهِ یار

کرده هفتاد و دو تن یک تنه قربانِ نگار - همگی شیر شکار

سر به نی، شمعِ دلِ انجمنِ ناله و آه - شاهدِ بزمِ اله

نقطه یِ مرکزِ یک دایره، سرمه رخسار - محوِ نورُ الاَنوار

تن پر از غنچه یِ بشکفته ز پیکانِ خدنگ - گلشنی رنگارنگ

لاله زاری سرِ هر غنچه دو صد مرغ هزار - زار، چون ابرِ بهار

نونهالان همه روییده به پیرامُنِ او - سبزه یِ دامن او

لیک از سوزِ درون "فِی الشَّجَرِ الاَ خضَرِ نار" - تا فلک رفته شرار

همه چون نخله یِ طور از عطش افروخته دل - خشک لب، سوخته دل

همه از بادِ خزان ریخته در فصلِ بهار - مانده بی گل، گلزار

همه شاداب ز خوناب، ولی سینه کباب - تشنه از قحطیِ آب

یک گلستان همه بی آب و دو دریا به کنار - بهره یِ هر خس و خار

یک طرف سروِ سهی سایِ ابوالفضل، قلم - از کف افتاده عَلَم

سروِ آزاد قدش گشته تهی دست ز بار - دستش افتاده ز کار

تا از آن هیکلِ توحید جدا گشت دو دست - کمرِ شاه شکست

رفت و بگسیخت ز هم سلسله یِ یار و تبار - شد حرم بی سالار

یک طرف یوسفِ حُسنِ ازل و گرگِ اجل - گشته همدست و بغل

رنگِ خون بر رخ ماهش چو بر آئینه غبار - شد جهان تیره و تار

طرّه یِ اکبرِ ناکام به خون رنگین است - دل شه خونین است

نه عجب گر ز غمش خون شده تا روزِ شمار - نافه یِ مشک تتار

یک طرف قاسمِ ناشاد که در حجله یِ گور - بسته آئینِ سرور

نو عروسانِ چمن غم زده و زار و نزار - داغِ آن لاله عذار

بدن نازکِ او تا شده پامالِ ستور - شد به پا شورِ نُشُور

دست و پا تا که به خونِ سر و تن کرده نگار - چشمِ گردون خونبار

یک طرف اصغرِ شیرین دهن از ناوکِ تیر - آب نوشیده و شیر

غنچه با تنگدلی خنده زد از ناوکِ خار - بر رخِ بلبلِ زار

طوطیِ باغِ بهشت از ستمِ زاغ و زغن - رخت بست از گلشن

شِکَرِ شُکر فشاند از دهنِ شِکَّر بار - بهرِ قربانیِ یار

یک طرف پردگیان شور و نوا سر کرده - همگی بی پرده

بانوانِ دو سرا شهره یِ هر شهر و دیار - دستگیرِ اغیار

لاله رویان همه را، داغِ مصیبت بر دل - همه را پا در گِل

بی کس و بی سر و سالار به جز یک بیمار - دست و پا سلسله دار

--------

توضیح برخی لغات و عبارات:

* - لیک از سوز درون فی الشجر الا خضر نار - تا فلک رفته شرار:

     گرفته شده از آیه سوره یس که می فرماید: الذی خلق لکم من الشجر الا خضر ناراً. یعنی اوست خداوندی که از درخت سبز برای شما آتش آفرید. (سوره یس آیه 80). 

----------

منبع کوثرنامه: دیوان کمپانی و سایت غدیر